Durven Springen is een project van mij, Bert Van Roie, dat maar blijft groeien sinds de start in 2017. Groeien in aanbod, projecten, samenwerkingen,… En dat maakt het ongelofelijk boeiend!
Over mij
Ik stel mezelf dus even voor. Ik ben Bert, 44, getrouwd, twee kindjes van 12 en 9. Mensen omschrijven mij als vrolijk, open, optimistisch, integer… Ik hou van mijn gezin, de natuur, werken in mijn tuin, vrienden, reizen maar evengoed vakantie thuis.
Mijn nieuwe start
Wat ik nu doe is mijn tweede carrière. Die begon in 2015 met een stevige burn-out – dat verhaal vind je op mijn blog. Fijn was het absoluut niet, maar het heeft me wel doen nadenken: wat wil ik? Waar haal ik echt mijn voldoening uit? Wat heeft altijd in mij gezeten? Het thema ‘mensen’ was snel gevonden: het beste uit mensen halen, ze ondersteunen en zich goed helpen voelen in hun vel. Dat kwam terug in mijn verleden als preses, hoe ik omging met collega’s en in mijn rol als manager. Maar evengoed als ik de dame aan de kassa laat glimlachen, ook al heeft ze een slechte dag.
Coaching leek een goeie match. En als ik iets doe wil ik de beste zijn – of minstens een héél goeie. Op zoek dus naar de beste opleidingen (alle levels van Inspirerend Coachen bij Jef Clement), een loopbaancentrum dat écht mijn ding is (Captain&Stoker), verdiepende cursussen om inhoudelijk sterk te staan (burn-out coaching bij Annita Rogier),…
Maar de zekerheid dat dit mijn ding zou zijn had ik niet. Er was maar één manier om daarachter te komen: proberen. Durven springen, ondanks mijn koudwatervrees. En ik ben zo blij dat ik dat gedaan heb!
Nieuw-Zeeland
Tussen mijn burn-out en nieuwe start zit nog een sprong: onze grote reis. Met ons gezin alles achterlaten en 5 maanden door Nieuw-Zeeland reizen. Het was een vage droom en opeens was er een kans. Maar dan nog moet je die grijpen. Dat blijft ongelofelijk spannend: er zijn zoveel reden om toch maar niet te gaan. En opnieuw ben ik zo blij dat we het gedurfd hebben.
Daarvoor
En mijn eerste carrière dan? Die begon als fysicus met 5 jaar wetenschappelijk onderzoek. Daarna overgestapt naar een research-functie in het bedrijfsleven: 3D-software voor tandartsen. Na 10 jaar was ik doorgegroeid tot “Manager Global Product Management and Marketing” (wat een titel!) en was het bedrijf helemaal veranderd door overnames en integraties. ’t Was grotendeels een heel toffe tijd: een gevarieerde, uitdagende job en prachtige collega’s. En langs de andere kant ben ik mezelf compleet voorbijgelopen en tegen die burn-out gebotst.
En verder…?
Wat brengt de toekomst mij? Mijn huidige job zit echt goed. Ik krijg enorm veel energie van de gesprekken met mijn klanten en workshops in bedrijven, dit zie ik me nog jaaaaren doen. En tegelijk wil ik blijven groeien. Hoe? Dat weet ik nog niet. De toekomst is nog vaag maar ik ben er gerust in: er komen nog massa’s kansen om te grijpen.
Mijn voorbeelden
Mijn grootste voorbeelden zijn gewone mensen. Mijn ouders en hoe ze met het leven omgaan. Jef Clement, mijn coachleraar die mij zoveel bijgebracht heeft.
Maar evengoed de mensen die ik elke dag tegenkom. An die het maximum uit ouderschapsverlof en tijdskrediet haalt om werk en gezin te combineren zoals ze echt wil. Jan die een jaar manager was en toen heel bewust een stap terug zette naar zijn vorige positie. Stijn die na jaren in de banksector nu kleuterleider is. Mensen die, elk op hun eigen manier, wat tegen de stroom inroeien. Zonder grote woorden of veel blabla. Maar wel durven kiezen voor wat ze écht willen.
Mijn klanten
De organisaties waarvoor ik werk zijn behoorlijk verschillend. Vaak zitten ze in een gelijkaardige sector waarin ik eerder gewerkt heb. Maar regelmatig ook niet.
Ook mijn particuliere klanten zijn een mooie mengelmoes: van twintigers tot vijftigers, mannen en vrouwen, veel gestudeerd of minder, uit de buurt of wat verder weg. En daar hou ik ook van: het maakt mijn job extra boeiend. Hoe tevreden klanten zijn van hun loopbaanbegeleiding kan je lezen in deze blogpost of bij de getuigenissen. En als je zelf twijfelt: kom eens praten. Een gratis kennismakingsgesprek verplicht je echt tot niets.