Ik ben 38 – is dat nu een leeftijd om over je pensioen te beginnen? Goh, misschien niet. Maar anderzijds: het komt er – bij leven en welzijn – ooit aan. En de vraag is dan: hoe wil je terugkijken op je loopbaan, op al die uren die je gewerkt hebt.
In een ideale wereld kijkt iedereen met voldoening terug op een interessante, zinvolle carrière met toffe collega’s en dagen die vooruitgevlogen zijn. Als dat bij jou het geval is: houden zo! Maar bij velen onder ons is het niet alleen rozengeur en maneschijn. En da’s op zich ook OK – niet alles moet perfect zijn.
Maar als je dan terugkijkt zou het toch fijn zijn als er een aantal dingen zijn waar je blij van wordt, of trots op bent. Waarvan je denkt: “cool dat ik dat gedaan heb”. Dat moeten geen spectaculaire verwezenlijkingen zijn, gewoon iets wat voor jou belangrijk is. Misschien iets dat met je jobinhoud te maken heeft: een project, een taak; of misschien eerder hoe je bepaalde situaties aangepakt hebt. Zie het gerust breed.
Je kan het ook andersom formuleren: waar zou je spijt van hebben als je het niet gedaan had? Een kans die je hebt laten liggen, een gesprek dat je nooit gevoerd hebt, frustraties die zijn blijven opstapelen. Het interessante hieraan is: je hebt de keuze. Zelfs al zou je overmorgen op pensioen gaan: je kan vandaag nog dingen veranderen. En als je dat doet op je 38ste, 28ste of 48ste heb je gewoon veel meer tijd om te genieten van het resultaat.
Loopbaanbegeleiding kan een manier zijn om zo’n verandering in gang te zetten. Verkennen wat je wil, zelfs al zie je nu alleen vraagtekens. Manieren vinden om stresserende of frustrerende werksituaties anders aan te pakken. Niet noodzakelijk om ander werk te gaan zoeken, maar wel om te zorgen dat je het heft zelf in handen kan nemen.
